’going in circles’ czyli o tym jak wszystko wokół staje się okrągłe.
taki tytuł nosiła prelekcja Li Edelkoort, którą miałam przyjemność obejrzeć i wysłuchać w piątkowy poranek.
wykład odbył się w związku z ukończeniem studiów pierwszych absolwentów School of Form i był otwarty (wbrew temu co czytam w niektórych relacjach, należało się tylko wcześniej zgłosić ze względu na ograniczoną przestrzeń).

spotkanie z Li Edelkoort, przyglądanie się jej prognozom i obserwacjom to pasjonująca przygoda, która otwiera oczy i głowę. tak jest za każdym razem. choć widziałam już kilka jej wystąpień, każde kolejne niezmiernie mnie ciekawi.
interesujące jest też to jak wiele można wyczytać z jej przepowiedni, jak każdy kto widział tą samą prezentację może dowolnie ją zinterpretować, wysnuwając akurat te wątki, które wydają się dla niej/niego najbardziej interesujące, bliskie, poręczne.

nie sposób jest opowiedzieć czy streścić wykład. każda próba jest wysoce niedoskonała i fragmentaryczna. wynika to z wielu powodów. na fenomen tych spotkań składa się m.in. osobowość Li Edelkoort i fakt opowiadania poprzez obrazy, ich zestawienia, które rodzą skojarzenia, odniesienia – tego nie da się przekazać.
a jednak spróbuję pokrótce przedstawić o czym była mowa tym razem.

 

 

na początku był… gong. na ścianie, na wprost audytorium, pośrodku sceny.
potem pojawiła się Li Edelkoort i uderzeniem w gong rozpoczęła swoją opowieść.
każdą ważną myśl podkreślała kolejnymi uderzeniami. (tak, prezentacja może nieoczekiwanie dla odbiorców być swego rodzaju performancem).

zaczęła od sytuacji, która ją spotkała kiedy przyszedł czas rozpoczęcia pracy nad nową książką – zbiorem trendów, które niedługo będą obowiązywać. trendów, które Li wraz z zespołem obserwuje, analizuje i zbiera w jednym obszernym raporcie. po dłuższej dyskusji okazało się, że… wszystko już było, że kręcą się w kółko. gdy minęła irytacja, przyszło olśnienie: koło! to ono jest teraz najważniejsze, ono jest centrum. i tak właśnie jest, wystarczy się tylko dobrze przyjrzeć.

zacząć trzeba od zera.
nic, minimalizm, kontemplacja. prostota, czystość, miękkie, jasne barwy.

 

 

 

 

 

kropka to także symbol, droga ku abstrakcji.
koło to słońce, księżyc, planety, konstelacje.
to motywy, które pojawiają się nie tylko w formie, ale jako faktura, wzór, inspiracja materiałowa.
przedmioty tworzą zbiory, rodziny, konstelacje.

 

 

 

 

 

 

koło to także krąg przyjaciół, znajomych.
to praca przy okrągłym stole, gdzie idee są równo ważne, gdzie każdy siedzący przy stole jest równo ważny.
znikają kanty, rogi, przedmioty zaokrąglają się, miękną.
okrągłe są lustra, lampy, nakrycia stołowe.
za chwilę powrócą na dobre tkaniny, które już niemal zniknęły z wnętrz.

z koła emanuje energia, aura.
koło to także kula.

 

 

 

 

jedną z ciekawszych prognoz jest powrót, ponowne odkrycie art deco, ale w wersji nowej jako art d’eco czyli życia jako sztuki w zgodzie ze środowiskiem naturalnym – odejście od plastiku w kierunku tworzyw ekologicznych, przetwarzalnych.
art deco powraca w tkaninach, w szkle, metalu.
powraca dekoracyjność, próżność.

 

 

 

 

powraca abstrakcja. przypominamy sobie kim był Malewicz i z jego twórczości czerpiemy.
czas ponownie wynaleźć koło w awangardowej estetyce.

ważny jest kolor, liternictwo, ważna jest też konstrukcja.
tuba, zaokrąglone profile, widoczne koło, konstrukcja maszyny.
koło to także dziurki perforacji.

 

 

 

koło to cykl życia, krąg rodziny, wicie gniazda, krąg przyjaciół.
ważne jest bycie razem, w grupie. to już kolejny raz gdy Li podkreśla odejście od indywidualizmu.
przepowiada też nowego mężczyznę: opiekuńczego, czułego, ciepłego, zajmującego się dziećmi, oddanego rodzinie. i choć twierdzi, że ta zmiana nastąpi na dobre za jakieś… 50 lat, to wydaje się, że już dziś widać pierwsze jej zapowiedzi. coraz częściej mężczyźni zajmują się potomstwem, łagodnieją, lubią być z rodziną. (por. polski magazyn Fathers).

 

 

 

 

życie domowe też się zmieni. kuchnia się zmieni, bo wreszcie ktoś wymyśli nowe gotowanie, nową kuchenkę, w której palniki będą blisko, obok siebie. niby nic, a jednak łatwiej.

koło to także cyrk. styl bardziej radosny, frywolny. to także obręcze, trapezy i magia światła.

koło i design koncentryczny. formy bardziej monumentalne, powiększone, kolory ciemniejsze, cięższe, jakby zardzewiałe. ta ciemna kolorystyka pojawi się też w łazienkach.

koło – magiczny krąg. taki jak kamienny Stonehenge. powrót do starych materiałów, rytuałów. organiczne formy, kamień, ziemia – inspiracja dla formy jak i koloru przedmiotów.

 

 

 

 

koło obecne jest w wielu kulturach, których wpływy będzie można obserwować: Afryka, australijska sztuka Aborygenów. prymitywne wzory, kosze, plecionki, mocne, żywe kolory.

i rzemiosło, tym razem w odsłonie bardziej romantycznej, melancholijnej.
świat natury, botanika, toczone drewno, organiczne detale.

a, i jeszcze wszechobecna siła kropek!
by na koniec powrócić do… zera, minimalizmu, wyciszenia, prostych form i barw.

 

 

 

 

wszystko już było? tak, wszak natura kołem się toczy, kolejne cykle powtarzają się, powracają mody, tendencje, trendy. ale za każdym powrotem jest inaczej. i to jest fascynujące.

Li Edelkoort określa się mianem trendwatchera czyli osoby przewidującej trendy. kiedy przeprowadzałam z nią wywiad zaryzykowałam pytanie czy jednak nie jest tak, że ona te trendy nie tyle przewiduje, ale dyktuje – jest przecież osobą znaną, znaczącą, wpływową. zaprzeczyła. oznaczałoby to bowiem, że ona trendy wymyśla, tworzy, a tak nie jest. one są, przeróżne, cały czas krążą, a ona je widzi, zauważa i zna ten moment kiedy staną się rzeczywistością.

notkę starałam się zilustrować obrazami podobnymi do tych, które widziałam na prezentacji, tak by w możliwie najlepszy sposób oddać ideę tego, jak wszystko wokół nas staje się okrągłe.
zajrzyjcie też do starszych notek, to zadziwiające jak wiele tam okrągłych przedmiotów! wszędzie widzę koła, kręgi, plamy, kropki, kule…

wszystkie zdjęcia pochodzą z pinterest.com, zestawienia moje.